Jednom prilikom su, engleski visoki zvaničnici na jednom diplomatskom skupu, između ostalih uglednih gostiju, imali gošću, Princezu havajskog plemena. Protokolarna konverzacija, grupe diplomata, ne baš na visini zadatka svog poziva, prilično je bila začinjena sarkastičnim opaskama na temu kulturnih razlika, sa veličanjem engleske kulture u odnosu na havajsku plemensku kulturu, i kao uspostavljeni rezime, naravno, uz ispriku, je bio: "uz dužno poštovanje, ali engleska krv je ipak engleska krv, ...zar ne?" Princeza je to stoički podnosila sa osmjehom na licu i držanjem prave dame, i na kraju, rekla: -"Da, Vi ste u pravu gospodo, ja se potpuno slažem, na kraju krajeva, i ja imam engleske krvi u venama." -"Zaista???"- rekli su prividno iznenađeno s podsmjehom uvjerene nevjerice. -"Kako da ne, Gospodo draga, ... moj pradjeda je pojeo, ... kapetana Cooka." |